जग तिचे प्रकाशात , पण…ती सदा असते अंधारात ।।

Dedicated to all women

घरात मंद प्रकाशात तेवणारी मातीची पणती घराला एक मंगलमयी रूप प्राप्त करून देते . ती नेहमी चोहीकडे अंधाऱ्या खोलीत प्रकाशाची उधळण करत असते . तिच्या सानिध्यात अंधारात चाचपडलेल्याला योग्य दिशा मिळते आणि पुढचे सर्व सुकर होते. पण सर्वांना प्रकाश देण्यात समाधान मानणारी ती स्वतःकडे लक्षच देत नाही. ती कायम अंधारात उभी असते तिच्या खाली तिचीच सावली तिला प्रकाशापासून दूर ठेवते. सर्वांसाठी अखंड तेवत राहताना तिची वात कधी झिजते, कधी तिच्यातले तेल संपुन जाते हे तिलाही कळत नाही पण ती त्रास देणाऱ्या वाऱ्यालाही न जुमानता शेवटच्या ज्योतीपर्यंत सर्वांना प्रकाश देण्यासाठी झटत असते आणि यातच तिचे समाधान असते …अशीच असते घरातली गृहलक्ष्मी. जोपर्यंत तिच्या अंगात त्राण आहे ती अगदी उत्साहाने घरातल्या प्रत्येकासाठी झटत असते . कधी उपदेशाचे बोल सांगून सर्वाना योग्य दिशा दाखवते कधी स्वतःतल्या प्रेरणादायी ज्योतीने घराला मंदीर बनवत असते . पण हे सर्व करताना ती खुपदा स्वतःचा विचार करतच नाही. 'कुटुंबाचे सुख त्यातच माझे सुख' मानणारी ती अखंड घरातील प्रत्येकाच्या मनात घर करून आनंदात समाधानाने नांदते .पण स्ञी ही पण एक मनुष्य आहे तीला पण या जीवनाचा आनंद घेता आला पाहिजे. सर्व त्याग फक्त स्ञीनेच करावा हि मानसिकता बदल झाली पाहिजे समान संधी समान दर्जा समान अधिकार मिळाले पाहिजेत.आणि तिला नेहमीच योग्य स्थान मिळायला हवे .

देह सुगंधी मातीचा दिसायला देखणी ।

आल्या घरा आणते ती सुख-समृद्धीच्या खाणी ।।

काळोख्या खोलीत देते प्रकाशाचे दान ।

तिच्या अस्तित्वाने घर दिसे मंगलमयी छान ।।

कधी अपुरी साथ कधी वाऱ्याचा झंजावात।

तेला-वातीच्या साथीने अखंड तेवते ती आनंदात ।।

देवापुढे शोभते ती लक्ष्मीच्या रुपात ।

सुख तिचे दडले सर्वांच्या कल्याणात ।।

स्वतः तेलात भिजून झिजत राहते तिची निस्वार्थ वात ।

जग तिचे प्रकाशात , पण…ती  सदा असते अंधारात ।।

तिच्या अशा अमुल्य अस्तित्वाचे,जीवनाचे ठेवून भान ।
तिला देवून योग्य मान, मिळावे तिला नेहमीच योग्य स्थान ।।

- रुपाली ठोंबरे .