तव नयन दर्पणी पहाते मी मला, पाहताना मी तुला

आपले प्रेम समोर उभे असूनही ते व्यक्त न करता येणार्‍या एका प्रेयसीची निरागस कथा

तव नयन दर्पणी पहाते रे मी मला |

पाहताना मी तुला ||

स्पर्शता प्रेमभरी नजर तुझी,ती अबोल भाषा |

नकळता थरथरली ओठांची रेषा ||

श्वास थांबले क्षणभर माझे ,पाहिले तुला जेव्हा |

भान न उरले माझेच मला तेव्हा ||

उघड-मिटणारी नयनांची दले,संवाद असा अपुला |

समजुन घेई तू मला नि मीही अचूक तुला ||

तू सामोरी माझ्या तरी का मैलांचा दुरावा |

विरह नको आता तरी माझाच तू असावा ||

वाटते हळूवार शिरावे मिठीत मी तुझिया |

प्रेमगीत सहज म्हणावे कानी मी तुझिया ||

चूक अघटित घडता काही काय सांगू मी जगाला |

उमगताच ही भीती सावरावे मी मलाच स्वत:ला ||

-रुपाली ठोंबरे