पहिला पाऊस आणि दोन जीवांचे मिलन एक अनोखे नाते , आणि या संगमात होणारी ती भेट खरेच एक स्वर्गमयी अनुभव देते.
यमुने तीरी भर दुपारी
वाट पाहत उभा तो शाम मुरारी
पदर सावरी जरतारी डोईवरी
पदर सावरी जरतारी डोईवरी
लपत छपत येते ती राधा बावरी ।।
नदीत तरंग उन्हं पांघरी
सूर्यकिरणांच्या स्वर्ण चादरी
वारा लबाड मुग्ध गायन करी
जले निर्मित हजार लहरी ।।
मन धुंद करी हरीची बासरी
राधाही डुले शीश खांद्यावरी
सप्तसुरांत गुंग दुनिया सारी
सृष्टीही होई हासरी नाचरी ।।
अवचित मेघ सावळे गगनांतरी
वारा बेभान अंगा देत शिरशिरी
काय अघटित घडे हे या प्रहरी
क्षणात स्तब्ध राधा - श्रीहरी ।।
नाजूक मोत्यांच्या साखळ्या अंगावरी
स्पर्शता राधा गिरकी घेई गर्र्कन हर्षभरी
झेलीत मोतियांच्या सरींवर सरी
चिंब भिजली राधाकृष्णासवे गोकुळनगरी ।।
दूध सांडत भिजल्या त्या हरित गिरी
अनंत पदरी सर रुपेरी चौफेर दुरवरी
पाचूच्या शालीत नटली वृक्षवल्ली,धरा सारी
गंध मातीचा सुगंधी दशदिशांत वास करी ।।
कर्णमधुर घुंगुरगायन, रव हे या शुभ्र निर्झरी
सोहळ्यात या, रंगीत मयुरपिसारा नृत्य करी
या अमृतधारांत नटली धरा जणू वधू लाजरी
दिवे दवांचे पानोपानी दिवाळी पावसाळी साजिरी ।।
कोसळणाऱ्या पावसात उसळल्या लाटा दूर सागरी
चिंब राधा घेत निरोप परते माघारी
सावरी डोईवरी त्या चार मधू घागरी
नजर मागे फिरत चाले सामोरी जाण्या परत घरी ।।
- रुपाली ठोंबरे
No comments:
Post a Comment