बाबा , लवकर घरी या ना ....||

आजकाल कामानिमित्ताने बाबांची दूरवर परदेशी वारी असते . मग महिनो-महिने बाबांपासून दूर असलेल्या त्यांच्या चिमुकल्याची काय व्यथा असते तेच सांगणारी ही गोड काव्यकथा …. 

एक दाणा भला कमी आणा
बाबा , यावेळी पुन्हा येताना
पुरे झाला आता सारा बहाणा
बाबा , लवकर घरी या ना ....||

रोज आई गाते नवी अंगाई
 लक्ष मनाचे तिथे लागेना 
सवय तुमच्या गोष्टीची
आता राती झोपू देईना ....||

पाहू जरी नवा खेळणा
तरी ओठांवर हसू येईना
आठवतो हातांचा पाळणा
त्याच्याशिवाय खरेच करमेना ....||

रोज रात्री  कॉम्प्युटरवर पाहत तुमची वाट
मीही बसतो समोर आईसोबत मांडून थाट
हिरवा रंग दिसता क्षणी सुरु झालेला तो संवाद
तासभर झाला तरी मन काही शेवटी मानेना ....||

काहीतरी काढून आमची समजूत
परत जाता नव्या कामाला जेव्हा
मी ही मुसूमुसू आणून पाणी डोळ्यांत
पाहतो हुंदके देणाऱ्या आईला तेव्हा ...||

माझ्यापरी आईसुद्धा बोलावते बघा
गेला उलटून पहा असा हाही महिना
हसता-रडता कसा गेला हेही कळेना  
सांगून तिथे एखादा नवा बहाणा
    बाबा , आता लवकर घरी निघून या ना ....||

- रुपाली ठोंबरे